بیماری نزدیک بینی بازاریابی: نیاز و خواسته دو مفهوم اصلی در مرحله تحقیقات بازاریابی و شناسایی نیازها و خواسته های مشتریان می باشند که شالوده بازاریابی را تشکیل می دهند. چرا که منشاء و رکن اساسی و نقطه شروع فرآیند بازاریابی نیازها و خواسته های انسان است. قبل از پرداختن به پدیده بیماری نزدیک بینی بازاریابی، تعاریف نیاز و خواسته را مرور می کنیم:
نیاز عبارت است از محرومیت احساس شده در فرد که محرکی برای رفتارهای او نیز می باشد. اگر نیازی ارضا نشود فرد تلاش می کند تا آن را از طریق یافتن چیزی ارضا یا تعدیل کند و یا شدت نیازش را کاهش دهد. نیاز محدودیت ندارد. اما خواسته عبارت است از شکل برآورده کردن نیاز که به فرهنگ و شخصیت فرد بستگی دارد و با تغییر این ۲ مورد خواسته فرد در رفع نیاز در طول زمان تغییر می کند.
مفهوم بیماری نزدیک بینی بازاریابی (Marketing Myopia):
زمانی که تولید کنندگان و بازاریابان به جای تمرکز بر نیاز افراد روی خواسته های آنها تمرکز کنند، از آنجا که طبق تعریف بالا ممکن است با گذشت زمان شکل خواسته تغییر کند، لذا چنانچه تولید کنندگان توانایی رفع نیازهای جدید مشتری را نداشته باشند بازار خود را از دست می دهند. به عبارت دیگر شرکت ها پیش از آنکه به مشتری و نیازهای او توجه کنند تمام توجه خود را روی محصولات خود با کمی تغییر منعطف می کنند.
محصولات شرکت هایی که به این بیماری دچار می شوند، چشم آنها را می بندد به طوری که نمی توانند اهداف بزرگتر یا پویایی های واقعی بازار را درک کنند. ناگفته نماند برخی شرکت ها سرمایه های هنگفتی را صرف فرآیند تحقیق و توسعه و تولید نسل جدید محصولات شان می کنند اما نمی دانند این محصولات قادر به رفع نیازهای مصرف کنندگان هستند یا خیر.
به عنوان مثال می توان شرکت نوکیا را نام برد که زمانی رهبر بلامنازع بازار گوشی تلفن همراه بود. اصرار نوکیا بر ماندن روی خطا و بیماری نزدیک بینی بازاریابی و عدم هماهنگی به موقع با نیاز مصرف کنندگان و تغییرات بازار، موجب خلق پلت فرم های جدید اما ناکارآمد و مغایر نیاز بازار شد که مورد پسند مشتری نبود.
مفهوم بیماری نزدیک بینی بازاریابی یا Marketing Myopia ، اولین بار توسط تئودور لویت در سال ۱۹۶۰ مطرح گردید. وی در مقاله ی نزدیک بینی بازاریابی این بحث را مطرح می کند که توقف رشد راه آهن به دلیل فقدان مسافر و بار نیست.این تجارت به دلیل محدودنگری و کوته بینی در تعریف خود به این روز افتاده است. آنها به جای پرداختن به مفهوم حمل و نقل، فقط روی راه آهن متمرکز شده اند.